Ik ben een nonchalante reiziger. Dat merk ik aan mezelf, wanneer ik de trein, metro of het vliegtuig neem. Er is niks nieuws of bijzonders (meer) aan, dus ik doe mijn ding en ik stap op het voertuig, zonder over al te veel zaken na te denken.

Dat heeft me al eens opgebroken: in London was ik in 2008 zo gewend aan het metronetwerk en de luchthaven London City, dat ik na een weekendje weg op m'n dooie akkertje, en niet al te ruim op tijd, naar de luchthaven ging. Ik ging wel iets vroeger van huis, maar niet veel vroeger en had dus geen vertragingsruimte. Onderweg stopte de metro echter: eindstation, we gaan niet verder, want werkzaamheden. Oei. Even een omweg zoeken. Ook afgesloten. Dan maar de bus. Die was te langzaam. Lang verhaal kort: uiteindelijk kwam ik hijgend aan bij de incheckbalie en besloot men bij de gate dat het te laat was: vliegtuig gemist. Dat krijg je als je er niet op rekent een flinke vertraging te krijgen. Dat de betreffende vlucht een soepele (late) inchecktijd heeft helpt ook niet: daar word ik blijkbaar te laks van.

Afgelopen week had ik weer iets, op Schiphol. Ik reisde met een tas, waarin ik een schoudertas als handbagage had zitten. Het plan: schoudertas eruit op de luchthaven, grote tas inchecken en kleine tas mee in de cabine voor tijdschriften en reispapieren enzo. Onderweg, in de trein, had ik echter mijn portemonnee in het zijvak van de grote tas zitten, en door mijn "dit is allemaal niet bijzonder, ik hoef niks te dubbelchecken want ik weet het allemaal wel"-houding vergat ik die eruit te halen. Resultaat: portemonnee ging mee het ruim in. Help!

Ik heb, toen ik daar naderhand achterkwam, nog geprobeerd te kijken of ik die portemonnee er nog uit kon laten halen, hoewel ik verwachtte van niet, en dat ging inderdaad niet. Als mijn tas eruit gevist moet worden houdt dat het hele proces op en kan de vlucht vertragen, aldus het luchthavenpersoneel. Ik moest maar hopen dat mijn portemonnee niet gestolen zou worden of doodleuk uit het misschien niet volledig dichtgeritste zijvakje zou vallen.

De vlucht was uiteindelijk bijna vijf uur vertraagd, dus ik dacht: ik heb tijdswinst! Ben naar een KLM-servicebalie verwezen, alwaar men besloot dat het inderdaad geen kwaad kon even met de bagage-afdeling te bellen. Maar helaas: de vlucht was al ingepakt, dus er was geen mogelijkheid meer mijn tas er weer uit te halen. Ik heb tot de bagage claim in Barcelona, uren later, moeten wachten tot ik wist of ik zwaar in de problemen zat of niet. Die onzekerheid is slopend, maar de opluchting was des te groter toen bleek dat er niets aan de hand was.

De les? Misschien moet ik terug naar de voorzichtige reiziger, die alles dubbelchecked en extra controlestapjes doet. Want vliegen zelf is dan misschien al jaren niet meer spannend, op deze manier wordt het dat weer wel, en niet op een leuke manier.