Immigratie-rompslomp
Nadat een flinke berg administratief voorwerk door iemand voor ons was gedaan, zijn we van de week met z'n drieën naar immigratie gegaan. Aanvraagformulier-met-stempel in de hand, in de rij staan voor het post- annex immigratiekantoor en wachten maar. Wat blijkt? Bij opening van het kantoor mag je niet naar binnen. In plaats daarvan wordt de groep wachtenden onderverdeeld in mensen met en mensen zonder afspraak. Als je geen afspraak hebt moet je vervolgens wachten tot de namen van de mensen met afspraak zijn genoemd en deze mensen naar binnen zijn. Daarna mag je mee naar binnen, in de rij voor de afspraken. Na het maken van de afspraak zit je eerste ronde erop: kom terug op de dag van je afspraak. Volg je het nog
Die afspraak was voor mij de volgende dag. Ik stond wederom voor de deur op de opening te wachten. De afspraak was om half acht, terwijl het kantoor om acht uur opent. Ik neem aan dat men er vanuit gaat dat iedereen toch te laat komt, dus zetten ze de afspraken gewoon op een vroeger tijdstip. Om acht uur ging de deur open en tussen de genoemde namen zat de mijne. Ik naar binnen. In de rij. Bij het aan de beurt zijn kreeg ik een nummertje, mijn formulier werd ingenomen en ik ging zitten.
Dat was om kwart voor negen. Zo rond half tien was ik aan de beurt en ging ik met mijn papieren (paspoort, kopie paspoort, pasfoto's, ziektekostenverzekering) naar het loket, alwaar een te zacht sprekende dame ("wat zegt u?" met je oor tegen het gat in het glas) mij ging helpen. Of zo leek het.
Bij het bestuderen van mijn verzekeringspolis ging het namelijk fout. "Deze is niet goed," werd me uitgelegd. Waarom niet? "Je moet hier verzekerd zijn." Ik heb een verzekering die wereldwijd geldig is, me uitgebreid dekt (ik heb niet zuinig gedaan en een all-in megasuperding afgesloten) en waarmee ik dus gewoon goed verzekerd ben op het eiland. Dat vond ze echter niet goed, ook niet na mijn uitleg, en ook niet na het nog even met een collega te checken. Ik moet *lokaal* verzekerd zijn. Wat daar exact de meerwaarde van is ontgaat me, maar mijn verblijfsvergunning kreeg ik niet mee.
Tweemaal twee uur besteed aan het wachten bij het immigratiekantoor, en uiteindelijk geen stap verder gekomen. Ik moet nu een lokale verzekering afsluiten, wat veel tijd en moeite gaat kosten, en bovengenoemde twee wachtmomenten, van minimaal twee uur per stuk, herhalen. En daarna moet ik nog naar een ander kantoor om een identiteitsbewijs op te halen, met eenzelfde wachtervaring in het vooruitzicht.
Het is bijna reden om mijn retourtje Nederland volgende week een enkeltje te laten zijn. Wat een domper zeg.
Reacties
Ah, mij kostte het volgens mij 4 a 5 keer... En inderdaad, altijd lang wachten en altijd met een rare reden afgewezen te worden.
De methode van nu lijkt echter beter. Een jaar of 3 geleden hadden ze een beperkt aantal nummertjes in de omloop. Als je dus te laat binnen was, waren de nummertjes op.. Tsja, pech!